مسئولیت
آیا کودک من یاد می گیرد؟
این اولین سؤال است که ذهن والدین در هنگام آموزش به ذهن متبادر می شوند.
و تنها راهی که می توانیم به آن سؤال پاسخ دهیم ، مسئولیت مشترک ، پاسخگویی مشترک است.
ما وظیفه داریم بدون توجه به چالش هایی که کودک با آن روبروست ، نوار بالایی را برای هر کودک تعیین کنیم و آموزش و پشتیبانی هر کودک را برای تحقق آن انتظارات فراهم کنیم. این وعده آموزش عمومی و حق هر کودک است.
ما وظیفه داریم نوار بالایی را برای هر معلم تعیین کنیم. معلم بیشترین تأثیر را روی موفقیت کودک در کلاس دارد.
مسئولیت پذیری به معنای مسئولیت پذیر بودن همه افراد نسبت به استانداردهای بالای عملکرد است.
ما به مناطق و ایالت های مدارس نگاه می کنیم تا در منابع کلاس درس سرمایه گذاری کنند و از معلمان حمایت کنند - انتظارات واضحی را در پیش بگیریم ، به معلمان کمک کنیم تا کار خود را توسعه دهند ، حمایت معناداری را متناسب با نیاز معلمان ارائه دهند و سپس یک بررسی منصفانه و چند جانبه ارائه دهند که چقدر خوب است. معلمان نیازهای آموزشی دانش آموزان ما را برآورده می کنند. ما همچنین به ولسوالی ها و ایالت ها نگاه می کنیم تا در مدارس که سال به سال کم می شوند پیشرفت هایی را انجام دهند.
ما به دنبال اصولگرایان هستیم تا فرهنگ مدرسه ای ایمن ، استقبال و سختگیر را با دیدی منسجم و قانع کننده برای یادگیری و رشد ایجاد کنیم. ما به دنبال اصول هستیم که با شناختن معلمان برتر ، ارائه پشتیبانی برای کمک به معلمان در تلاش برای بهبود ، و جایگزینی کسانی که پیشرفت نمی کنند ، تعالی را پرورش دهند.
ما به معلمان نگاه می کنیم تا به هر دانش آموز کمک کند تا بیاموزد - نه فقط دانش آموزانی که خودشان یادگیرنده هستند. ما به دنبال معلمان هستیم تا از عشق به یادگیری الگو بگیریم - روشهای جدیدی را برای درگیر کردن دانش آموزان ، تسلط بر موضوع خود ، یادگیری مشاوره و پذیرش بازخورد انتقادی یاد می گیریم و هر سال در حرفه خود بهتر می شویم.
ما به دنبال والدین هستیم تا در آموزش فرزندشان شریک زندگی باشند - یادگیری را در خانه اولویت قرار دهند ، از فرزند خود دفاع کنند و بدانند که چگونه می توانند در کلاسها و مدارس فرزندان خود به بهتر کردن امور کمک کنند.
و همه ما باید در آینه نگاه کنیم و بپرسیم: چه کاری می توانم انجام دهم تا فرصتهای آموزشی فرزندان خود را بهبود بخشم؟
چه در مورد تست؟
ما به آزمایش نیاز داریم آنها یک راه برای پاسخ به این سوال هستند: آیا کودک من یاد می گیرد؟
آزمایش ها باید منصفانه ، منعکس کننده استانداردهای بالا و در حد اعتدال انجام شوند. آنها در صورت یادگیری اصول اولیه ، به والدین و معلمان می گویند ، در عین حال مهارت های تفکر انتقادی را نیز پرورش می دهد. برای شناسایی نقاط قوت و ضعف کودک باید از تست هایی استفاده شود تا یادگیری برای آن کودک بهبود یابد.
ما باید نسبت به کیفیت آموزش عمومی پاسخگو باشیم ، این بدان معناست که نباید فرزندان خود را بیش از حد آزمایش کنیم یا وقت بیش از حد یادگیری را برای آزمون آمادگی لازم اختصاص ندهیم.
ارزیابی ارزشیابی معلمان چیست؟
ما به ارزیابی های معلمان منصفانه ، متعادل و منظم نیاز داریم که به والدین امکان می دهد اعتماد داشته باشند که فرزندشان معلمی دارد که علاقه مند به هنر و صنعت خود است ، می داند چگونه دانش آموزان را با دروس خلاقانه درگیر کند و با دانش آموزان به عنوان فرد یادگیرنده در ارتباط باشد.
نتایج آزمون که نشان می دهد چگونه دانش آموزان در حال یادگیری هستند باید یکی از معیارهای عملکرد کلی معلم باشد ، به همراه مشاهده کلاس ، نظرسنجی دانش آموزان و سایر شاخص ها.
ما باید مبارزه با این تغییر عقل سلیم را در حمایت و ارزیابی معلمان متوقف کنیم. ما نمی توانیم به گذشته برگردیم - وقتی انتظارات مشخصی از معلمان وجود نداشت ، هیچ آموزش و پشتیبانی معناداری وجود نداشت ، و 97 درصد از معلمان در آمریکا درجه بندی "رضایت بخش" داشتند ، که عمدتا بر اساس ویزیت های کلاس درس و چک لیست های سطحی است.
ما می دانیم وقتی انرژی کمتری را به آنچه از هم جدا می شود اختصاص می دهیم و بیشتر روی آنچه که ما را به هم پیوند می دهد بیشتر تمرکز می کنیم: ممکن است: اعتقاد به بچه هایمان؛ امید به آینده ای روشن تر.